Zamiłowanie Nowosielskiego „do pióra i ołówka” wyraziło się w próbach literackich oraz rysunkach. Swoje wiersze drukował w „Magazynie dla Dzieci” Glcksberga, a potem poetyckie wynurzenia w noworocznikach: „Wianek”, “Niezapominajkach” oraz w „Panoramie Literatury Krajowej i Zagranicznej”. Lata w których pisał Nowosielski to okres dydaktyczno-moralizatorski poezji dla dzieci. Jego twórczość ukierunkowało doświadczenie zdobyte na stanowisku kierownika pierwszej warszawskiej ochronki.