“W zarządzaniu pracownikami perspektywa kapitału ludzkiego staje się podejściem dominującym. Powstają nowe obszary i sposoby konkurowania, wskutek czego wyłaniają się nowatorskie płaszczyzny badawcze. Choć teoria kapitału ludzkiego cieszy się dużym zainteresowaniem przedstawicieli innych nauk, należy pamiętać, że jest to teoria ekonomiczna. Cechą opartych na niej prac (szczególnie będących bezpośrednim następstwem opracowań Gary’ego S. Beckera) jest wykorzystanie tzw. podejścia ekonomicznego do analizy ludzkich zachowań. Pozwala to obejmować analizą ekonomiczną sfery tradycyjnie uznawane za domenę psychologii, psychologii społecznej, antropologii czy socjologii [Bochniarz, Gugała, 2015, s. 13]. Podstawą podejścia ekonomicznego jest spostrzeżenie, że ludzie w swoich decyzjach kierują się maksymalizacją użyteczności dokonanego wyboru [Becker, 1990, za: Bochniarz, Gugała, 2015], dzięki czemu można przyjąć ujednolicone założenia wobec istniejących mechanizmów, ograniczeń czy zachowań poszczególnych graczy – firm, ludzi czy instytucji [Bochniarz, Gugała, 2015, s. 13].
Podejście ekonomiczne spowodowało wzrost zainteresowania mierzalnością (kwantyfikacją) czynnika ludzkiego oraz jego wpływu na wartość przedsiębiorstwa. “