W 1918 roku kobiety w Polsce uzyskały prawa wyborcze i zaistniały jako pełnoprawne obywatelki odrodzonego państwa polskiego. Nie oznaczało to jednak końca walki o samostanowienie i samodzielność
społeczno-kulturową. Także w szeroko pojętej nauce działalność kobiet wymagała od nich samych nie tylko zdobycia wiedzy zarezerwowanej dotąd dla płci męskiej, ale również silnej woli, ogromnej motywacji
i przezwyciężenia wszelkiego typu stereotypów i zadawnionych uprzedzeń. To właśnie w medycynie działalność naukowa kobiet rozwijała się na różnych jej obszarach. Już nie tylko w opiece nad chorym, a więc w rozwijającym się zawodzie pielęgniarki dostrzegano potencjał kobiecy. Równie dobrze i prężnie płeć żeńska radziła sobie w różnorodnych specjalnościach lekarek czy farmaceutek